چمچه خاتین (ترکی)
اسگی ایللرده تبریزده و چوخلی آذربایجان کندلرینده یاغیش یاغماییب قوراخلیق اولسئیدی ،محلله نین حرمت صاحبی اولان ارلیق قیزی بیر چمچه الینه گوتوروب اوشاقلار دالیسینا دوشردی،ائولری قاپی-قاپی دولاناردی ،هر قاپینی دوینده ائو صاحبی قاپینی آچاندا چمچه خاتین بو سوزلری اوخویاردی،چمچه خاتیتن نه ایستر الله دان یاغیش ایستر الی-قولو خمیرده بیرجه قاشیق سو ایستر بو حالدا ائو صاحبی چمچه ایچینه سو توکردی و چمچه خاتین سویو باشی اوستوننن اوشاقلارین باشینا سپردی. اینانجا گوره الله او خانیمین حرمتینه و اوشاقلارین معصومیتینه یاغیش یاغدیراردی
چمچه خاتین( فارسی)
در بعضی از مناطق آذربایجان از جمله تبریز و اطراف آن زمانی که باران نمی بارید و خشکسالی تهدید می کرد،یکی از دختران دم بخت و خوش نام قاشق بزرگ و یا ملاقه بدست می گرفت و بچه های محل بدنبال او در خانه ها را می زد،وقتی در باز می شد،همان دختر این رباعی را می خواند :چمچه خاتین نه ایستر الله دان یاغیش ایستر الی-قولی خمیرده بیرجه قاشیق سو ایستر صاحب خانه مقداری آب در قاشق او می ریخت و او از بالای سر خور آب را روی سر بچه ها پرت می کرد ،این کار حداقل 7 خانواده باید آی در قاشق چمچه ختین می ریخت.اعتقاد بر این بود پاکی آن دختر و معصومیت بچه ها باران رحمت خداوند نازل خواهد شد.در موزه ساردوری یکی از این قاشق چمچه خاتنین به نمایش گذاشته شده است.
