چمچه خاتین (ترکی) 

اسگی ایللرده تبریزده و چوخلی آذربایجان کندلرینده یاغیش یاغماییب  قوراخلیق اولسئیدی ،محلله نین حرمت صاحبی اولان ارلیق قیزی بیر چمچه الینه گوتوروب اوشاقلار دالیسینا دوشردی،ائولری قاپی-قاپی دولاناردی ،هر قاپینی دوینده ائو صاحبی قاپینی آچاندا چمچه خاتین بو سوزلری اوخویاردی،چمچه خاتیتن نه ایستر      الله دان یاغیش ایستر     الی-قولو خمیرده     بیرجه قاشیق سو ایستر       بو حالدا ائو صاحبی چمچه ایچینه سو توکردی و چمچه خاتین سویو باشی اوستوننن اوشاقلارین باشینا سپردی. اینانجا گوره الله او خانیمین حرمتینه و اوشاقلارین معصومیتینه یاغیش یاغدیراردی

چمچه خاتین( فارسی)

در بعضی از مناطق آذربایجان از جمله تبریز و اطراف آن زمانی که باران نمی بارید و خشکسالی تهدید می کرد،یکی از دختران دم بخت و خوش نام قاشق بزرگ و یا ملاقه بدست می گرفت و بچه های محل بدنبال او در خانه ها را می زد،وقتی در باز می شد،همان دختر این رباعی را می خواند :چمچه خاتین نه ایستر         الله دان یاغیش ایستر          الی-قولی خمیرده     بیرجه قاشیق سو ایستر         صاحب خانه مقداری آب در قاشق او می ریخت و او از بالای سر خور آب را روی سر بچه ها  پرت می کرد ،این کار حداقل 7 خانواده باید آی در قاشق چمچه ختین می ریخت.اعتقاد بر این بود پاکی آن دختر و معصومیت بچه ها باران رحمت خداوند نازل خواهد شد.در موزه ساردوری یکی از این قاشق چمچه خاتنین به نمایش گذاشته شده است.